Глагол - сег. вр., 3 л., мн. ч.
Думата е производна от акламирам
Когато през 641 г. го акламират като съвладетел, народът му избира името Константин и дори по-късно е управлявал под това име, но в историографията остава под името Констас (Констант), т.е „малкия (младият) Константин“. Източник: интернет
Следват бурни възгласи на одобрение, които акламират Пелопид и неговите мъже като освободители. Източник: интернет
Тези които ги акламират и пропагандират разбират само от политическа лъжа и пропаганда. Източник: интернет