1. безкрай - Съществително име - ед. ч.
2. безкрай - Наречие
1_. Същ._ безкраят, безкрая, само +ед., +м. Безкрайно пространство. _Изчезвам в безкрая._
#2 _Нареч._ Безкрайно. _Ще чакаме безкрай._
Яснотата е двусмислено нещо. Яснотата - това е, когато от една страна, да казваш нищо, а от друга - можеш да говориш до безкрай. Ролан Барт
Не искам, като Джордж Лукас, да бъда роб на своите произведения безкрай. Джеймс Камерън
Ако беше вярно, че пенсионната система може да бъде раздута до безкрай, то предполагам, че още по времето на Жан Виденов щеше да е направено. Източник: интернет
БНТ губи доста от аудиторията си по това време, когато излъчва продължението на "Музика безкрай" и руска комедия. Източник: интернет
Българската държава не може да продължи до безкрай да подкрепя такова луксозно пребиваване в България. Източник: интернет
"Българската държава не може да продължи до безкрай да подкрепя такова луксозно пребиваване", коментира днес премиерът Кирил Петков. Източник: интернет
infinity