Прилагателно име, тип 79
дееспосо`бна, дееспосо`бно, +мн. дееспосо`бни, +прил. Който има способност да работи. _Дееспособен човек._
+същ. [[дееспосо`бност]], дееспособността`, +ж.
Аз съм дееспособен работещ човек с висше образование, който иска да продължи да се развива във вашата страна. Източник: интернет
Паралелно с това трябва над 1500 келеша да влязат в заквора, както стана в Румъния, да се сложи дееспособен Главен прокурор и т.н. Иначе все ще слушаме размазани тиквени приказки от рода "Ние ги хващаме, а ТЕ (злодеите, демек) ги пущат". Източник: интернет
Щом се чуе, че в столицата пак трепят тутсите, всеки дееспособен мъж грабва брадвата и отива.. Източник: интернет
capable