1. делимо - Прилагателно име - ср. р.
Производна на делим
2. делимо - Наречие
и [[дели`мо]], +мн. де`лими и дели`ми, +ср. +Спец. В математиката — число или величина, които се делят.
Всъщност може да се каже, че Аристотел практически донякъде се съгласява с тезите на Зенон: „Зенон разсъждава неправилно… той изхожда от това, че времето е безкрайно делимо…“. Източник: интернет
При него се намира частното на две числа, делимо и делител. Източник: интернет
Именителното множествено число е определителното, делимо число. Източник: интернет
Следователно, по тази логика би се получило едно безкрайно приближаване и стрелата никога няма да достигне целта, освен ако последната половина от пространството няма среда, тоест ако пространството е делимо само до някакъв краен предел. Източник: интернет
dividend