Съществително име - мн. ч.
Думата е производна от хор
само +мн.
#1 _Мн._ от човек; човеци, люде. _Опашка от хора. Учете се, да станете хора._
#2 Лица, които са извън семейството, непознати. _Няма да затвориш устата на хората._
+същ. +умал. [[хо`рица]] само +мн. _Бедни хорица._
+прил. [[хо`рски]], хо`рска, хо`рско, +мн. хо`рски. _Хорски приказки._
* _Като хората._ — Както е редно.
* _За пред хората._ — За пред обществото; показно, престорено, неискрено, лицемерно. _Ще се усмихваме за пред хората, пък ние си знаем какво ни е._
Има хора, у които има пари, а има и богати хора. Коко Габриел Шанел
Да седиш сам/a и да се наслаждаваш на собствената си компания е по-добре от това да си заобиколен от фалшиви хора. Източник: интернет
Много хора биха се ужасили, ако в огледалото можеха да видят не своето лице, а душата си. Източник: интернет
Отдалеч всички хора са добри. Еврейска поговорка
Старите хора стават за втори път деца. Латинска поговорка
Един човек изкопава кладенец, хиляди хора пият от него. Китайска поговорка
people