Съществително нарицателно име, женски род, тип 41
+мн. коби`лици, +ж.
#1 +ист. Дъгообразно извито дърво с длабове в двата края, което се е поставяло на рамото за носене на бакъри, кофи.
#2 Високо дърво с чатал, за който е закрепен прътът на кофата, с която се вади вода от кладенец.
#3 Лост на везни.
#4 +Спец. В техниката — устройство с такава форма.
След „леката“ загрявка изпитанията продължиха с „Теглене на тежкотоварно МПС от седнало положение“, пренасяне на кобилица и щафета, обединяваща т. нар. „Фермерска разходка, Колелата на Аполон- вдигане на логлифт“ и пренасяне на чувал. Източник: интернет
След „леката“ загрявка изпитанията продължиха с „Теглене на тежкотоварно МПС от седнало положение“, пренасяне на кобилица и щафета, обединяваща т.нар. „Фермерска разходка, Колелата на Аполон- вдигане на логлифт“ и пренасяне на чувал. Източник: интернет
Мъжете носят вода на ръка, а който употребява кобилица е изложен на подигравките на общността. Източник: интернет
Има още мечкар с мечка, магарешко копито, арнаутски юмрук, мома с кобилица и менци. Източник: интернет
Рамото на лабораторните везни или на други за по-прецизни измервания също се нарича кобилица. Източник: интернет
В техниката с кобилица са наречени части с подобна форма, окачване и предназначение. Източник: интернет
balance beam