Глагол, тип 186
опороча`ваш, +несв. и [[опороча`]], +св.
#1 +Кого. Правя да стане порочен. _Богатството опорочава някои хора._
#2 +Какво. Правя нередно или неправилно; развалям. _Побоите опорочиха хубавия празник._
__опорочавам се/ опороча се. 1.__ — Добивам пороци; загубвам невинността си.
#2 Равалям се, провалям се. _Започнаха кавги и хубавата идея се опорочи._
I blame