Глагол - сег. вр., 1 л., ед. ч.
захла`сваш се, +несв. и __захла`сна се__, +св.
#1 _По какво/по кого._ Изпадам в захлас. _Захласвам се по красотите на Търново. Всички се захласваха по нея._
#2 _По кого, след кого._ Влюбвам се силно, до забрава.
#3 От силен смях или плакане не мога да си поема дъх; задушавам се. _Не оставяй детето да плаче, може да се захласне._
+същ. [[захла`сване]], +ср.
Захласвам се от многогласните хорови песни, които българинът Борис Христов увековечи. Източник: интернет
Неврокоп, без да се захласвам по Достанич, но дали се сещаш какво щеше да стане, ако бяхме с Кокала. Източник: интернет
I'm hungry