Глагол - сег. вр., 1 л., ед. ч.
зами`таш, +несв. и [[замета`]], +св. +Разг.
#1 +Какво. Мета в определена посока. _Замети трохите към вратата._
#2 +Какво. Заличавам следи с метене.
#3 +Кого. Мета към някого. _Не ме замитай, ще ме напрашиш._
__замитам се/замета се.__ — Отивам неизвестно къде; запилявам се. _Замете се по чужбина._
I throw away