Съществително нарицателно име, мъжки род, тип 7
+мн. предели, +м.
#1 Мислена линия,която ограничава пространство или време; граница, рамка. _Извън пределите на града._
#2 Само +ед. Крайна степен; праг. _Предел на търпението._
* _Родни предели._ — Страна, област.
Без значение колко е силно ехото от гръмките дела, и ехото и славата имат предел. Абдурахман Джами
Единственият предел на нашите вчерашни постижения ще бъдат нашите днешни съмнения. Франклин Делано Рузвелт
Няма предел за безбройните глупости, които можеш да изречеш на жена в която си влюбен. Франц Кафка
Простотата е това, което е най-трудно от всичко на света; това е краен предел на опитността и последни усилия на гения. Жорж Санд
Има предел на човешката почтеност, но няма предел на човешката мерзост. Анатолий Бишовец
Не е лесно да споделиш властта с някого, ако той е опустошен до краен предел. Викас Сваруп
limit