Съществително нарицателно име, мъжки род, тип 31a
учи`телят, учи`теля, +мн. учи`тели, +м.
#1 Специалист, който обучава ученици. _Учител по български език. Учител по история. Начален учител._
#2 Лице, което има последователи, от което някой се учи (на творчески методи, на учения, школи).
+прил. [[учи`телски]], учи`телска, учи`телско, +мн. учи`телски. _Учителски синдикат. Учителски заплати._
Най-добрият учител е опитът. Взема скъпо, но обяснява добре! Източник: интернет
Не думите, а нещастието е учител на глупаците. Демокрит
Книгата е ням учител. Платон
Времето е добър учител. Арабска поговорка
Добър учител е по-полезен от две книги. Немска поговорка
Да отделиш цяла година, за да откриеш подходящия учител е по-важно и от цели три години учене. Китайска поговорка
teacher